Düziçi ilçesi: Boğaziçi, Cumhuriyet, İrfanlı, İstiklal, Hürriyet, Merkez, Karlıca, Karşıyaka, Karacaoğlan, Karkın, Kurtuluş, Kurtbeyoğlu, Sögütlügöl, Kemal Keskin, Uzunbanı, Üzümlü, Yeniceharuniye, Yukarı Hacılar, Yeşilova mahallerinden oluşmaktadır. Düziçi ilçesinin beldeleri ise: Merkez, Çukuroba, S.Hüseyin. Böcekli mahallerinden oluşan Atalan beldesi; Demirciler, Celiller, Yeşilyurt, Dümbürdek mahallerinden oluşan Boyalı beldesi; Peçenek, Aydınlar mahallerinden oluşan Ellek beldesi ile Karacaören, Karaçarlı, Merkez Akcakoyunlu mahallerinden oluşan Yarbaşı beldesidir.

1. Ellek Beldesi

1968 yılında kurulan Ellek Beldesi, Osmaniye İlinin en büyük ve en eski beldelerinden birisidir. Kahramanmaraş ili Göksün İlçesi Kanlıkavak Köyünden gelip buraya yerleşen Mehmet Ellekoğlu'ndan ismini aldığı sanılmaktadır. Ellek beldesi; Kozan ilçesi Bucak Köyü'nden Martoğulları'nın, Halep şehrinden Oğulların Tüysüz Köyü’nden Cemaller ve Merilerin yerleşmesiyle genişleyerek bugünkü konumunu almıştır. Ellek Beldesinin geniş bir alana yayılmış 3 mahallesi bulunmaktadır. Yüzölçümü 16.000 hektar olup 12.938 nüfusa sahiptir. Yaklaşık 250 yıl bir geçmişi bulunmaktadır. Beldeye bağlı;

1. Aydınlar Mahallesi

2. Peçenek Mahallesi

3. Ellek merkez Mahallesi bulunmaktadır.

Düziçi ilçesine yaklaşık 6 km uzaklıkta ve Düziçi ilçesinin güneybatısında kurulan Ellek beldesi tepeciklerle dolu bir araziye sahiptir. Yaklaşık 350 m civarında olan deniz seviyesinden yükselti ise yer yer değişiklik göstermektedir (İlçemiz Düziçi, 1990: 44). Ellek Beldesinde yazları kurak, kışları ılıman ve yağışlı geçmektedir. Kış bölgede kısa sürmekte ve üç aylık bir zaman dilimine yayılmaktadır. Kar yağışına bölgede rastlanmamakla beraber yağışlar yağmur şeklindedir. Yaz sezonu ise uzun sürmekte olup kurak geçmektedir. Belde ve çevresinde tarım için elverişli araziler bulunmaktadır. Coğrafi yapı olarak kasabada düz arazilerde sulu tarım, engebeli arazilerde ise kuru tarım yapılmaktadır. Dsi’nin sulama kanalının ince uzun bir yerleşik yapıya sahip kasabanın arazileri boydan boya sulanmaktadır. Beldenin arazisinin 11 hektarlık bölümünde sulu tarım yapılmakta ve en çok yerfıstığı, buğday, arpa, üzüm, mısır ekilmektedir. Ellek Beldesinde son zamanlarda sebze ekimi de yaygınlaşmaktadır.

2. Atalan Beldesi

1968 yılında cumalar köyünden ayrılarak Atalan köyü adını almıştır. Köyün adının bir gelinin atını sel alması ile ilgili olarak “atı alan” dan geldiği sanılmaktadır. Köyün ilk sakinlerinin Şanlıurfa ilinin Suruç ilçesinden geldiği söylenmektedir. Düziçi ilçe merkezinin 10 km batısında bulunan Atalan Beldesi Aslantaş baraj yolu üzerinde bulunmaktadır. Atalan köyü 1998 yılında Belde statüsüne kavuşmuştur. Mahalleleri de; Merkez mahalle, Çukuroba, Şehit Asker Hüseyin Sarı mahallesidir. Beldenin nüfusu 2010 nüfus sayımına göre 3354 kişidir. Deniz seviyesinden 300 metre yüksekte bulunan Atalan beldesinin arazisi genelde düzlüklerden oluşur (İlçemiz Düziçi, 1990: 46). Atalan beldesinde Pamuk ve

yerfıstığı önemli tarım ürünleri arasındadır. Atalan Beldesinde okuma yazma oranı % 95’ler seviyesindedir. Köyde uzun yıllardan beri elektrik ve su bulunmaktadır. Atalan beldesinde sosyal dayanışma yaygındır. Bu dayanışma sayesinde köyün sınırları içinde yer alan fundalık ve çalılıklar 1988 yılında tamamen temizlenerek yerine çam fidanları dikimi yapılmıştır.

3. Böcekli Beldesi

Yaklaşık 200 yıl önce Urfa'dan gelen Böcük Koca isimli birinin buraya yerleşmesi ile kurulduğu söylenmektedir. Daha sonra Avşarlardan ve bazı diğer göçebe boy ve aşiretlerden gelenlerin katılmasıyla bugünkü halini almıştır (İlçemiz Düziçi, 1990: 49). Dumanlı yaylasından, Adıyaman, Şanlıurfa ve Kahramanmaraş illerinden gelen aileler buralara yerleşmişlerdir. Buraya yerleşen bu ailelerin bu coğrafyada yaşamaya başlaması ile Böcekli Beldesi büyümüştür. Düziçi İlçesinin batısına düşen Böcekli Beldesi Sabun Çayı'na sınır olduğu için ekilebilir alanları sulu tarıma elverişlidir. Tarihi bazı mağara ve sarnıçların bulunduğu köyde, yeraltı yolları bugün bile varlığını korumaktadır. Özellikle Dümbürdek Mahallesi tam bir höyük üzerine kurulmuştur (İlçemiz Düziçi, 1990, 49). Böcekli beldesi 1994 yılında; Boyalı mahallesi, Celiller mahallesi, Demirciler mahallesi, Dümbürdek mahallesi, Yeşilyurt mahallelerinin birleşmesi ile beldeolmuştur. Beldenin ilk belediye başkanı Hacı Hedef’ tir. Böcekli beldesinin 2010 yılı nüfus verilerine göre toplam nüfusu 2535 kişidir.

4. Yarbaşı Beldesi

Daha önceki yıllarda Bahçe ilçesinin Burgaçlı Köyü'ne bağlı iki mezradan (Kokarpınar-Yarbaşı) oluşan belde Düziçi ilçesine bağlandıktan sonra Yarbaşı adı altında birleştirilmiştir. Adını yerleştiği alandan alan Yarbaşı, İslâhiye’nin Karakaya Köyü'nden bir kan davası yüzünden gelenler tarafından yurt edinilmiştir. 1920 yıllarında Fransız işgalinde, yerleşim alanları tahrip edilmiş, yıkılmayan tek ev de Fransız askerleri tarafından karakol olarak kullanılmıştır. Kurtuluş mücadelesinin ardından köy tekrar yerleşime açılmıştır (İlçemiz Düziçi, 1990: 60). Yarbaşı Beldesi 1999 yılında da belde olarak düzenlenmiştir. İlçe merkezine 5 km. mesafede olup, Düziçi-Osmaniye karayolu üzerindedir. Beldenin toplam nüfusu 3544 kişidir.

Beldeye Bağlı;

1. Karaçarlı Mahallesi

2. Karacaören Mahallesi

3. Yarbaşı Merkez Mahallesi bulunmaktadır.

Düziçi’ne 6 km, Osmaniye iline 23 km uzaklıkta olan Yarbaşı beldesinin deniz seviyesinden yüksekliği 396 metredir (İlçemiz Düziçi, 1990: 60).

B. DÜZİÇİ’NİN KÖYLERİ

Düziçi ilçesinin Köyleri: Alibozlu, Bayındırlı, Bostanlar, Camiçi, Çatak, Çerçioğlu, Çitli, Elbeyli, Farsak, Gökçayır, Gümüş, Güzelyurt, Karagedik, Karaguz, Oluklu, Pirsultanlı, Selverler, Yazlamazlı, Yenifarsak, Yeşilyurt’tur.

1. Akçakoyunlu Köyü

Daha önce Akçakale adını da alan köyün isminin Akkoyunlular ile ilgiliolduğu söylenmektedir. Ancak ilk yerleşenlerin Malatya'nın Akçadağ ilçesindengelmiş olmaları, ismin kökeninin bu ilçeye dayanması gerektiği hakkında şüpheleruyandırmaktadır. Diğer yandan köyün ne zaman kurulduğu konusu da tartışmalıdır.Bu konuda bir söylenti Yavuz Sultan Selim'in İran Seferi sırasında Murtaza, Tondul Goca, Hüseyin ve Hasan Kazgı gibi isimlerin Malatya'dan buraya geldikleri doğrultusundadır (İlçemiz Düziçi, 1990: 45). Köy Düziçi ilçesinin güneyinde yer almaktadır. Köy, Düziçi ilçesine 6 km uzaklıkta ve Düziçi- Osmaniye karayolu üzerinde bulunmaktadır. 1975 yılından bu yana elektriği ve telefonu bulunan köyde içme suyu sorunu yoktur. Dağ eteğine kurulmuş olan köyün deniz seviyesinden yüksekliği yaklaşık 300 m.dir (İlçemiz Düziçi, 1990: 45).

2. Alibozlu Köyü

Alibozlu Köyü'nün 1840'lı yıllarda kurulduğu sanılmaktadır. Köy ismini kurucusu olarak kabul edilen Ali Boz adında birinden almıştır. Köye ilk yerleşenler Kahramanmaraş Göksün ilçesinden gelmişlerdir. İlçe'nin kuzeyinde ve ilçeye 9 km uzaklıkta olan köy, deniz seviyesinden 370 m yüksekliktedir. Köyün yüzölçümü 68 km2’dir (Kurum, 1998: 1). Alibozlu Köyüne bağlı; Hemenler mahallesi, Telliler mahallesi, Hartlap mahallesi, Demirciler mahallesi, Dereobası mahallesi bulunmaktadır.

3. Bayındırlı Köyü

Tarihi köyün bugünkü adını nerden geldiği bilinmemekle beraber Oğuzların24 boyundan biriolan Bayındırlıdan bu ismi aldığı sanılmaktadır. İlk sakinleri Arap İsmail adında birisinin olduğu söylenmektedir. Bayındırlı köyü Düziçi ilçesine 17km. uzaklıkta ve Sabun Çayı civarında kurulmuştur. Köyün arazisi genellikle engebelidir. Köye bağlı; Cehli mahallesi, Çatak mahallesi, Çamkonuşu mahallesi, Manlar mahallesi ve İbişler mahallesi bulunmaktadır. Arazinin genellikle engebeli olması sulu tarımın gelişmesini engellemiştir. Bununla birlikte özellikle Buğday, yerfıstığı, mısır köyün önemli gelir kaynaklarından biridir. Hayvancılıkta Bayındırlı Köyü için önemli bir gelir kaynağı oluşturmaktadır. Köyde 116 hanede toplam 803

nüfus yaşamaktadır.

4. Bostanlar Köyü

Bostanlar Köyüne ilk gelenlerin, Gaziantep ilinin, İslahi’ye ilçesin de yaşayan 3 kardeşten biri olduğu düşünülmektedir. Bu kardeşlerden birisi zamanla Andırın tarafına, diğer kardeş Maraş tarafına göç etmiştir. Üçüncü kardeşte şimdi Bostanlar köyü olarak bilinen yere gelen ve Bostanoğlu diye bilinen kişidir. Bostanoğlunun zamanla 5 tane erkek çocuğu olur. Bostanoğlu’nun bu beş evladı herkesin dilindedir. Maşallah adamın 5 tane bostan gibi oğlu var ona kimsenin gücü yetmez diye dilden dile konuşulur. Bu beşkardeşten birinin adı tam olarak bilinmemektedir. Diğerleri ise; Yusuf, Karaosman, Kötüoğlu, Hacıhöşen isimleri ile bilinir. Bu beşkardeş buradan evlenirler ve soylarını sürdürürler. İşte Bostanoğlunun evlatlarının yerleşip yaşadığı bu yere de “Bostanlar” denir. Bostanlar köyü batısında, Atalan beldesi, doğusunda Düziçi ilçesi, güneyinde Ellek beldesi ve Yazlamazlı köyü, kuzeyinde ise Böcekli beldesi, Bayındırlı köyü ve Alibozlu köyü ile çevrilidir. Bostanlar merkez, Hacıibişler, Kiremithane, Kaşobası, Göllüler ve Doruklar mahallesi olmak üzere toplam 6 mahalleden oluşmaktadır.Bostanlar köyünün deniz seviyesinden yüksekliği 230 metredir. Köyde tarımsal faaliyetler ön plandadır. Bostanlar Köyünde Hayvancılık ise daha çok süt besiciliği biçiminde gelişmiştir. Üretilen sütler çevreden gelen süt toplayıcılarına satılmaktadır (İlçemiz Düziçi, 1990: 48). Köyün toplam nüfusu 2200’dür.

5. Çamiçi Köyü

Daha önce Cinler de denilen köye Maraş'ın Nurhak Köyü'nden Süleyman adında bir kişi gelip yerleştiği ve böylece köyün kurulduğu söylenmektedir. Ardından Malatya'nın Darende ilçesi Ayvalı Köyü'nden Kararmazlar, Karkın Köyü'nden Karkınlılar, Kahramanmaraş ilinden Cücükler gelerek köyün gelişmesini sağlamışlardır. Düziçi ilçesine 3 km uzaklıkta olan köy Osmaniye-Düziçi karayolu üzerindedir. Ekonomisi tarıma bağlı olan köyün en önemli tarım ürünleri; buğday, mısır ve yer fıstığıdır.

6. Çatak Köyü

Adını nerden aldığı kesin olarak bilinmeyen Çatak Köyü, Oğuz Aşireti farsağından bu ismi aldığı sanılmaktadır. Yaklaşık 200 yıldan beri yerleşim yeri olan köye Kahramanmaraş'ın Yeşildere köyünden Davutoğulları gelip yerleşmişlerdir. Düziçi İlçesinin 21 km kuzeydoğusunda Düldül Dağı eteklerinde kuruludur. Deniz seviyesinden yüksekliği 400 m civarındadır. Köyde 64 hanede 305 nüfus yaşamaktadır. Toprak bir yol ile ulaşım yapılan köyde, 1985 yılından bu yana elektik kullanılmaktadır.

7. Çerçioğlu Köyü

150–200 yıl öncesinde Gaziantep'den gelen bir çerçinin yerleşmesi ile kurulan köy, ilk zamanlar “Çerçi Yusuf” adıyla anılmış ve zamanla “Çerçioğlu” biçimine dönüşmüştür. Kuzey batısından Ceyhan ırmağı geçen köyün deniz seviyesinden yüksekliği 250 metredir (İlçemiz Düziçi, 1990: 50). Köyde tarım ve hayvancılık ön plandadır. Çerçioğlu köyünde buğday, pamuk, fıstık, mısır, karpuzve susam en önemli tarım ürünleridir.

8. Çitli Köyü

Zindağan, Çöbeli gibi adlarla da anılan Çitli Köyü adını köylülerin tarlaların kenarına ördükleri çitlerden almıştır. Düziçi ilçesinin kuzeydoğusunda ve Düziçi ilçesine 12 km uzaklıkta olan köy Düldül Dağı'nın eteklerinde yer almaktadır. Deniz seviyesinden yüksekliği 950 metredir. Çitli Köyünün arazisinin engebeli olması nedeniyle ekilebilen alan dardır. Bu durum köyde tarımsal faaliyetlerin yeterince yapılamamasına neden olmuştur. Köyün coğrafik

yapısından kaynaklanan yetersiz ekonomik işlerlik, köy halkını mevsimlik göçlere zorlamıştır. Bu durum zamanla mevsimlik olmaktan çıkarak 'köyden kente göç' halini almış ve nüfusta daralmalar meydana gelmiştir (İlçemiz Düziçi, 1990: 51).

9. Çotlu Köyü:

Adını nereden ve nasıl aldığı kesin olarak bilinmeyen Çotlu Köyü'nü Andırından gelerek buraya yerleşenlerin kurduğuna inanılır. Düziçi ilçesinin kuzeyinde ve Düziçi ilçesine 13 km. uzaklıkta olan köy, Haruniye Kaplıcalarına giden yol kenarda bulunmaktadır (İlçemiz Düziçi, 1990: 51). Köyde 140 hanede 607 kişi yaşamaktadır. Köye bağlı; Natırmusalar Mahallesi, Tıraşlar Mahallesi, Arıklar Mahallesi, Kızılali Mahallesi, Zazalar Mahallesi, Sıradutlar Mahallesi ve Kırkgöz Mahallesi bulunmaktadır.

10. Elbeyli Köyü

Bir rivayete göre köyün adı halk aşığı Elbeylioğlu'ndan gelmektedir. Diğer bir rivayete göre de kendi aralarında anlaşıp bir bey seçemeyen köy halkı yabancı birini bey olarak kabul ettiklerinden dolayı Elbeyli ismini almıştır. Ne zaman kurulduğu tam olarak bilinmeyen köye Çotlu, Burgaçlı, Yeşildere ve Çayırgan köylerinden göç olmuştur. Düziçi ilçesine 13 km uzaklıktaki Elbeyli köyü Düldül dağının batı eteğinde yer almaktadır. Köyün doğu yamaçlarında bol miktarda antik mezarlar bulunmaktadır. Bu mezarlarda bazı madeni aletlere de rastlanılmıştır (İlçemiz Düziçi, 1990: 52).

11. Gümüş Köyü

Yaklaşık 150 yıl önce kurulduğu sanılan Gümüş Köyü adını köyün yakınlarında bulunan ve gümüşe benzetilen Gümüş Suyu'ndan aldığı sanılmaktadır. Düziçi ilçesine 15 km uzaklıkta olan Gümüş Köyü, Düziçi ilçesinin batısında yer almaktadır. Gümüş Köyüne Stabilize bir yol ile ulaşım sağlanmaktadır. Köye ait ulaşım aracı bulunmadığı için ulaşım komşu köy olan Pirsultanlı Köyü'nün ulaşım araçları ile sağlanmaktadır. Köyün geneli geçimini pamuk, yerfıstığı, buğday ve hayvancılıktan sağlamaktadır (İlçemiz Düziçi, 1990, 53). Köyde 190 hanede toplam 1104 nüfus yaşamaktadır. Köye bağlı; Abacı ve Çirişlikaş Mahalleleri bulunmaktadır.

12. Güzelyurt Köyü

1999 yılında Pirsultanlı köyünden ayrılarak yeni bir köy olmuştur. Güzelyurt köyü Düziçi ilçesinin batısında yer almaktadır. Köyün Düziçi ilçesine olan uzaklığı yaklaşık 25 km. dir. Köyün deniz seviyesinden yüksekliği 250 m’dir. Köy de toplam 287 kişi yaşamaktadır.

13. Gökçayır Köyü

İsminin nereden geldiği konusunda pek bir bilgi olmayan Gökçayır köyünün; Oğuzların ad verme geleneğine uygun olarak "doğudaki çayır” anlamında, Gökçayır olarak adlandırıldığı sanılmaktadır. Köy Düldül Dağı eteklerinde kurulmuştur. Köye Maraş'tan, Halep'ten, Antep ve Dörtyol'dan gelip yerleşenler olmuştur. Düziçi ilçesine 7 km uzaklıkta olan Gökçayır Köyü; Düldül Dağı ve Sabun Çayı ile çevrilmiştir. Köyün deniz seviyesinden yüksekliği 400 m’dir(İlçemiz Düziçi, 1990, 54). Köyün toplam nüfusu 1653 kişidir.

14. Farsak Akdere Köyü

İlk yerleşimin yaklaşık 90 yıl önce olduğu sanılmaktadır. Adının Oğuz aşiretlerinden Varsağı’dan geldiği söylenmektedir (İlçemiz Düziçi, 1990: 54). Varsak: İslam ilminde takva anlamına gelir. Takva ise Allah için, Allah yolunda, çalışan, kimselerin yaşam felsefesidir (Koç; Geçit, 2009: 4). 1950'li yıllara kadar şimdiki yerleşim yeri olan köyün kuzeyinde bulunan Kışla denen yerde yaşayan Farsaklar ilk olarak 1952 yılında köyün şu an bulunduğu yere yerleşmişler ve zamanla Kışlayı terk etmişlerdir. O zamana kadar etkin olan konar - göçerlik kademeli olarak terk edilmiş ve yerleşik hayata geçilmiştir. Ayrıca 17.yy.da yaşamış olan Ünlü Halk Ozanı Karacaoğlan da bu köylüdür. Düziçi ilçesine 17 km mesafede ve Düziçi ilçesinin kuzey batısında yer almaktadır. Ulaşımı Boyalı Beldesi üzerinden yapılır (İlçemiz Düziçi, 1990: 54).

15. Karaçarlı Köyü

Köyün adının nereden geldiği kesin olarak bilinmemektedir. Düziçi ilçesine 5 km uzaklıkta olan Karaçarlı köyü, Düziçi ilçesinin güneybatısında yer almaktadır. Köyün deniz seviyesinden yüksekliği 576 metredir. Köyün ulaşım konusunda pek sorunu yoktur. Doğusundan Düziçi-Osmaniye karayolu ve 800 metre güneyinden Gaziantep - Adana demiryolu hattı geçmektedir (İlçemiz Düziçi, 1990: 54).

16. Karacaören Köyü

Köyün adının nereden geldiği bilinmemekle birlikte, ismi karagün geçiren ve virane olmuş anlamına gelmektedir. Köye Burkaçlı Köyü'nden, Çamiçi köyünden, Ellek Köyünden ve Karkın Köyü'nden kabileler gelmişlerdir. Köy, Düziçi ilçesine 4 km. uzaklıktadır. Deniz seviyesinden yüksekliği 476 metredir. Köyün kuzey doğusunda yer altında temeli belli olan bir kale kalıntısı bulunmaktadır(İlçemiz Düziçi, 1990: 56).

17. Karagedik Köyü

Adının nereden geldiği bilinmeyen köyün ne zaman kurulduğu da bilinmemektedir. Ancak ilk sakinlerinin Kahramanmaraş'ın Çakallı köyünden gelip buraya yerleşen Hasan Çelik ile Adıyaman'ın Besni ilçesi Karacaören Köyü'nden gelen kabile reisleri olduğu bilinmektedir (İlçemiz Düziçi, 1990: 56). Düziçi ilçesine 18 km uzaklıkta olan köyün deniz seviyesinden yüksekliği 270 metredir. Karagedik köyünde iki tane tarihi kalıntı vardır. Bunlardan ilki Karanlıkdere mevkiinde yer alan "Suyolu Kalıntıları" diğeri, Bucak mevkiinde bulunan 'Koyuntaş' kalıntılarıdır (İlçemiz Düziçi, 1990: 57).

18. Kuşçu Köyü

Adını nereden aldığı bilinmeyen Kuşçu köyünün avcılığa olanak sağlayan çevre yapısının köye bu ismin verilmesinde etkili olduğu sanılmaktadır. Kuşçu köyüne ilk yerleşenler Andırın ilçesinden gelip köye yerleşen “Atçılar”olmuştur. Kuşçu Köyü; ilçe merkezinin kuzeyinde, Düldül Dağı'nın batı eteklerinde, Ceyhan Nehri'nin güneyinde, dağlık bir bölgede kurulmuştur. Bu durum sulu tarımı zorlaştırmıştır (İlçemiz Düziçi, 1990: 57).

19. Oluklu Köyü

Kavakıl Çunur veya Oluklu Çunur diye anılan köyün ismi içme suyu olarak kullanılan pınardan gelmektedir. Köyün ayrıca iki mahallesi bulunmaktadır. Bunlar; Karagedik Köyü sınırlarına yakın Koyuntaş, diğeri de Ceyhan Nehri kıyısında Aslantaş barajı altında bulunan Gökşenlerdir. Düziçi ilçesine 17 km. uzaklıktaki köyün 4 km'si stabilize, 13 km ise asfalttır (İlçemiz Düziçi, 1990: 58). Oluklu Köyünün denizden yüksekliği 300 ile 400 metredir.

20. Pirsultanl ı Köyü

Adının neredene geldiği hakkında bilgi bulunmayan Pirsultanlı, Düziçi ilçesinin batısında yer almaktadır. Bir kaç mahalleden oluşan köyün merkeze uzaklığı 20 km’dir. Mahallelerinin arasında yaklaşık 5 km'lik mesafe bulunan köyün denizden yüksekliği 220 ile 250 metre arasında değişmektedir (İlçemiz Düziçi: 1990,

21. Selverler Köyü

1969 yılına kadar Karagedik Köyü'nün mezrası olan Selverler Köyü bu tarihten sonra ayrı bir köy haline gelmiştir. 19. yüzyılın ilk yarısında Gaziantep'in İslâhiye İlçesi’nden Kan davası nedeniyle kaçan Hüseyin ve Yusuf adlı iki kişi, Osmaniye'nin Şekerdere Köyü'nden iki kız kaçırarak buraya yerleştiği sanılmaktadır. Bu kızlardan birinin adı Selver olduğu için köye Selverler denmiştir. İlçenin güney batısında ve ilçeye 17 km uzaklıkta olan Selverler, deniz seviyesinden 225 metre yüksekliktedir. Ulaşımı traktörlerle yapılan köyün yolu stabilizedir. Köyde sulu arazi azdır. Genellikle tahıl, pamuk, karpuz yetiştirilir.

22. Yazlamazlı Köyü

Yerleşim birimi adını; yaz aylarında köylünün, köyde durmayıp yaylaya göçmeyi gelenek haline getirmesi üzerine Yazlamazlı olarak aldığı sanılmaktadır. Düziçi ilçesinin tam batısında yer alan köyün ilçeye uzaklığı 9 km dir. Düziçi Osmaniye karayoluna yakın olan köyde ulaşım sorunu yoktur. Deniz seviyesinden yüksekliği 300 metredir.

23. Yeni Farsak

Tesbi, Diğerfarsak gibi isimler de verilen köyün isminin nereden geldiği tam olarak bilinmemekle birlikte Oğuz aşiretlerinden, Varsak boyundan bu ismi aldığı sanılmaktadır. Yaklaşık 200 yıldan beri yerleşim yeri olan köye Kahramanmaraş'ın Yeşildere Köyü’nden Davutoğulları gelip yerleşmişlerdir. İlçenin 26 km. kuzeydoğusunda Düldül Dağı eteklerinde kuruludur. Deniz seviyesinden yüksekliği 600 metre civarındadır (İlçemiz Düziçi, 1990: 61). Köyde yaşayan 120 hanede 414 kişi bulunmaktadır. Köye bağlı İspirler Mahallesi bulunmaktadır. Köyün yakınlarında Hodu yaylası bulunmaktadır. İnsanlar genelde hayvancılık ve tarımla uğraşır. Hodu yaylasında Karacaoğlan’ın mezarı bulunmaktadır. Ayrıca Karacaoğlan’ın anısına dikilmiş bir heykel vardır.

24. Yeşilyurt Köyü

Adını nerden aldığı tam olarak bilinmemektedir. Yaklaşık 200 yıldan beri yerleşim yeri olan köye Kahramanmaraş'ın Yeşildere Köyü'nden Davutoğulları gelip yerleşmişlerdir. İlçenin 27 km kuzeydoğusunda Düldül Dağı eteklerinde kuruludur. Deniz seviyesinde yüksekliği 600 m civarındadır. Köyün hane sayısı 80 olup, nüfusu 389’dur.[1]

Düziçi Fotoğraf Derneği

[1] Koç, Hüseyin, Osmaniye İli, Düziçi İlçesinde Sosyal - Ekonomik Ve Dini Hayat, Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde 2011, s.18-29.

DÜZİÇİ FOTOĞRAF DERNEĞİ

29 Mayıs 2015 Cuma

DÜZİÇİ’ NİN BELDE VE KÖYLERİ

İÇİNDEKİLER

A. DÜZİÇİ’NİN BELDELER İ